امسال اولين روز آغاز مدارس در دومين روز مهر ماه اتفاق افتاد و من معلمم .من برخلاف اكثريت كساني كه از اينجا رانده و از آنجا مانده معلمي را با علم و آگاهي كاملي كه در حد مقدور ان زمان، انتخاب كردهام و تا اكنون از انتخابام به عنوان راه پشيمان نشدهام اگرچه به عنوان شغل و درآمد و پايگاه اجتماعي و انگيزههاي شغلي و..هر آن ميتوان از آن متنفر بود.اگر چه امروزه معلمي از ديد قاطبهي آحاد ملت محترم و هميشه در صحنه ي ايران به شدت مقدس به شدت اسلامي نه تنها رنگ و بويي از قداست و جايگاه انبيا و اوليا و...
فهرست محتوا
پرسه در ميدان مين
تمام اين سالها دوستان و مخاطبان زيادي هميشهاين گله و لطف را از من وبه من داشتند كه چرا وبلاگ يا وبسايتي باز نميكنم و در آن به نشر نوشتهها و افكار خويش نميپردازم؟ يا استدلال ميكردند فايدهي ديگرش اين است كه مي توانيم به مطالبي كه پراكنده اين سو و آن سو چاپ مي كني دسترسي داشته باشيم. و..راستش نميدانم دقيقاً اين دوستان را چگونه قانع ميكردم. ولي حقيتا يكي از دلايل اش برخوردهايي بود كه در اين سالها با وبلاگ نويسان كرده بودند. آن همه زندان و حكم و بازجويي و.... تنها به جرم داشتن يك دفتر خاطرات...
نوشتن اوج ناامیدی
گشودن وبلاگ در اين عصر رسانهاي، امري آسان و طبيعي و گاه شايد اجباري مي نمايد. آن هم در سر زميني كه انگار نوشتن از ديرباز گناهي نابخشودني و به اتفاق ناديده انگاشته شده تا در زمان معهود با نوشته و نويسنده آن كنند كه ميكنند. از آنجا كه ديگر رسانههاي نوشتاري معمولا يا به توقيف حاكمان در ميآيند و يا به محاق خود سانسوري و يا زير بار سنگيني هزينه كمر خم ميكنند. به همين دليل است كه همهي آنهايي كه اهل نوشتناند حداقل به اندازهي تعداد سالهاي عمرشان نشريههاي توقيف شده در خاطر دارند.نگارنده خود...
