فهرست نامه ها

دەخمە

دەخمە* (من ئێشم، کەواتە هەم)

مرۆڤ برینە. مرۆڤ ئێشە. دەخمە (شۆنەما، یان شوێنی برین) نیشانە و پاشماوەی هێمایین (سیمبۆلیک) برینە. ئەگەر بڵێم، مرۆڤ هیچێک نییە جیا لە کۆیەک لە دەخمە کە لەسەر جەستە و بە تایبەت لە سەر دڵ و ڕۆحی جێماوە، ڕەنگە زێدەڕۆییم نەکردبێت.  حەقیقیترین و ڕاستەقینەترین ئەزموونێک کە یەک مرۆڤ لە ژیانیدا دەیکات و دەیچێژێت، تەنیا و تەنیا ئێشە و ئێشیش بەرهەمی برینە و دەخمە تابلۆی ئەو ئەزموونەیە.  برین یان زام واتە ئەزموون کردنی جەستەیی هەموو ئەو ئێشانەی کە مرۆڤ دا دەدڕێت. برین، بڕین، دڕین، دڕان،...
die Narbe des Seins

Ich schmerze, also bin ich

  Eine Denkschrift über Wunden , Narbe, schmerz und die Bedeutung des Seins   Der Mensch ist Wunde. Der Mensch ist Schmerz. Narben sind symbolische Zeichen und Überreste von Wunden. Ich übertreibe vielleicht nicht, wenn ich sage, dass der Mensch nichts weiter ist als eine Ansammlung von Narben, die in seinem Körper und vor allem seinem Herzen und seiner Seele zurückbleiben. Die realste Erfahrung, die ein Mensch in seinem Leben macht, sind Wunden. Der Schmerz ist das...
ناپل. ئیتالیا

هەزار نیشتمانی بێ نیشتمان *

من لە نزا و پاڕانەوەکانی پڕ لە زەجری باران و بیابان، بە درێژایی قەتار و تەنیایی ژێر زەمینە کانی میترۆ، بە تاق و جووت هەنگاو لە ئەرخەوانی پاییز، شەوی سارد و نماوی لە گیرفانەکانی پڕ لە بیرەوەری نامەکانی دەریا بەرەو ژووری پڕ لە کتێب و تەنیایی و زمان و چات و ئیسکایپ و فەیسبووک و کاکە و دادە و هاوڕێی دوورە دەست، دەبەمەوە.    بەیانیان (نیوەڕۆکان)، کاتی لە خەو بە ئێشی پشت و شان و هەر دوو کەلەکەم، هەڵسانەکانت پڕە لە تامی مێردەزمەکانی سەرانسەر ترس و ژێرخانی زەین و ڕۆحی هەڵدراو و جەستەی...
Photo @ Shahabaddin Sheikhi. - Kreuzberg. Berlin

هوای جان عشق را به بلا مقرون کرده‌اند

Photo @ Shahabaddin Sheikhi. - Kreuzberg. Berlin آدمها، اشیا، مکانها و به طور کلی پدیدهها،  حتا خود زمان ، یک زمانی دارند. یک تاریخی دارند. روزی  به منصهی ظهور میرسند و روزی از این منصه به پایین  کشیده میشوند و یا ما  در زوایه دیگر از جهان و مکان قرار میگیریم که آن منصه را نمیبینیم  دورهی حضور چشمانی  و حسانی آن  پدیده به پایان میرسد... اما قصهی آدمی و عشق جداگانه است. اگر چه از باوری دیگر بسیاری از پدیدهها  برای...

دەترسم نەێت ....

دەترسم نەییت و من تەنیا لە  تامەزرۆی چاورێکردنی تۆ لە فرۆکە خانەکان و وێستگە کانی قەتار دا، بۆت بنوسم. دەترسم نەێیت و من لە تەمەنای دروس کردنی ئەو قاوە کە حەزی لە دێکەم بۆ بەر قلیانێک بۆ تۆدا بمێنمەوە. خۆ تۆ نازانی کە من چی بەیانیەک کە قاوە درووس دەکەم، بە ئارەزوی ئەوەم رۆژێک تۆ بیت و من قاوەت بۆ دروس کەم. دەترسم نەێیت و بەیانیان لە سەر ئەوەز کە درەنگ هەڵدەسم لە خۆ بە سەرم دا نە بؤڵێنی و لێم عاجز نەبی… دەترسم نەێیت و من ئەم باڵکۆن و وێستگانەی پڕ لە "تەما" و "تەمایەر"یەت، پێ نیشان نەدەم....

اقاقیا همیشه طعم عزاداری میداد - به کاوه کرماشانی

آن وقتها خانهی قدیمیمان گوشهی حیاطاش یک باغچهی کوچولو داشت و دو درخت. یکی چنار بود و دیگری ما بهش میگفتیم «گل بسمالله»در واقع همان درخت اقاقیا..در همانسالهای اول از عمر من که مادرم فوت کرد . یک سال بعد برادرم را کشتند و یک سال بعد هم پسر عمویم را اعدام کردند. سهم ما کودکها معمولا از اندوههایی این چنینی اندوه سادهی و بی ریایی است شبیه چمباتمه زدن و در گوشهای از حیاط نشستن.. درست روی لبهی باغچه و زیر سایهی اقاقیا... چمباتمه میزدیم و شاید خاطارت کم و کوتاه خودمان را مرور میکردیم. شاید فکر میکردیم...

رفتگانی که نرفتیم و نرفتگانی که رفتند(اگه یه روز بری سفر)

اگه یه روز بری سفر.......ما از اون جنس آدمهایی هستیم که بالاخره یه روز می ریم سفر و شاید دیگر هیچ وقت برنگردیم. حتا اگر خودمان هم نمیخواهستیم. حتما اتفاقی برایمان خواهد افتاد که ناگهان هم خودمان و هم  دیگران ما را در جایی از آن دوردستها خواهند دید. ما از همین جنس آدمهایی هستیم که ،درست در قهوهخانهای دوردست و دورجا، پشت یک میز مندرس و کهنه مینشینیم  و حالا دیگر غبار پیری دارد نه تنها بر رخساره و موها که بر تک تک اعضای بدنمان همچون کمر و استخوان و زانو خوش نشستهاست،. روبه به رویمان...

محبت را به بلا مقرون کردهاند.

گفتند: چرا محبت را به بلا مقرون کردهاند؟گفت: تا هر سفلهای دعوی محبت نکند...تذکرة الاولیاء/ ذکر سمنون محب---برخی نوشتهها گاهی از برخی افراد میبینم که به دلیل دوستی و صمیمیت در جریان زندگی و رابطههایشان بودهام. میدانم و خبر دارم که وقتی در فلان رابطه بودند. وقتی طرفشان عاشقانه دوستشان داشت . آن ها تقریبا هفتهای و ماهی و چه میدانم فصلی به فصلی دل به عشقهای و آشناییها و رابطههای از راه رسیده میسپردند. یک بار دیگر هم نوشته بودم که بارها میگفتم بهشان که عزیز جان « عشق فعالیت است» ، عشق و رابطهی بین...

نامهای از نامههای باد ..ترجمه از کوردی

نقاشی اثر ادوارد مونش(مونک)سلام زن؛ نمیدانم چرا این نامه را با این واژه شروع کردم، خود واژه آمد. آمدنی از جنس آمدن اولین واژه برای شعر. مثل اولین جیک ِ جیک جیک گنجشک، نمیدانم آمد دیگر...شاید به خاطر اینکه پرسش سنگین و گرانجان و اصلی من در زندگی «زن» است. نمیدانم دربارهی خودم چه چیزی برای تو بگویم، زن! من یک مرد ولگردم، شاید ترکیبی باشم از چند شخصیت رمان «غروب پروانه»ی(۱) بختیار علی. فکر میکنم بیش از هر کس «فریدون ملک»(۲) هستم که به دنبال پروانهها، سرگردان تمام کوچههای جهانم...برای همین چاقوی...

من قرار میگیرم، قرار مرا نمیگیرد هوای جان!

هوای جان....جان جانانهی شوریدهام، بی تاب شده برای دیدن تصویر حک شدن حروف « هوای جان»  بر این صفحههای سفید. سلام هوای جان امروز ۲۵ مرداد است و ۱۵ اگوست و چه خوب که پنجها ردیف شدهاند از کبیسه شدن سالها. امروز بیست و پنج ماه پنجم سال خورشیدی است و اعتراف کنم حالا در این سرزمین کم خورشید و اما بهرهمند از خورشید، دارم زیر نور خورشید برایت مینویسم. بیست و پنج ماه پنجم سالی که دو پنج داشته، مرا در سه کنج ابدی دوست داشتنی ازلی و ابدی عاشق نموده تا پنج سال تمام زندگی معنای شوری بدهد که جهان...

صفحه‌ها

shahab sheikhi ©