فهرست مطالب فارسی

من مژهی چشمهای تورا می شمارم    تو هم  روزهایی را که با دیگری هستی ورق بزن    بعد از شب به خیرهای تو من نمیخوابم   دروغ نشانی مراعات را نیز گم کرده است  (شین-شین)چهارم ژانویه ۲۰۱۱.... چهاردهم دیماه ۱۳۸۹

دایناسورهای عزیز    برگردید...من آنقدر گریه خواهم کرد که زمین ، آب  برای شما هم   داشته باشد...   اینجا عاشقها را نیز به خاطرلهجه و زبان مادری شان   محاکمه میکنند..  عصر شما بهتر بود..۱۴ اکتبر ۲۰۱۰.ساعت ۱۱:۳۹

هوای جان.. پاییز از قاب پنجره به موهای کهنسال و پیرم، آفتاب تعارف نمیکند. آسمان خاکستری است و این روزها  خیال باریدن باران بر حوصله، آرزو نیست. این اولین نامه از من است در سرزمین دیگری غیر از آن سرزمینهایی که من تو دوستشان داشتهایم و یا در آن ها زندگی کردهایم. سرزمینی که تو در آن قدم نزنی نه زمین است و نه سر. که سر تنها بر زمین دستهای تو آرام میگیرد و زمین یعنی زمینهی دستهایی که تو روزی " کوچک و مختصر" خوانده بودیشان و من به گستردگی کهکشان برش گزیدم. کمی از دست های خودت برایام جغرافیا بساز...

 این روزها یعنی درواقع دیروز سالگرد کشته شدن احسان فتاحیان به دست جمهوری اسلامی است. کشته شدن احسان برای من و شاید برای بسیاری چون که "مرز"هایشان انسان و نه جغرافیا و نه ایئولوژی و نه نژاد و ملت و زبان، متفاوت است. ما فرق میکنیم با آن حزبی که میخواهد احسان راه به عنوان آرشیو یکی از شهدایاش بنویسد. یا آن ملتی که میخواهد از احسان یکی از شهیدان راه آزادی و رهایی بسازد. یا آن ملتی که میخواهد احسان را یکی از موارد نقض حقوق بشر برای طولانی کردن تومار نقض حقوق بشر به شمار آورد و یا با نوشتن در...