بلوچستان، کوردستان و.. به فارسی

جنایت و نسل کشی که جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر در #بلوچستان انجام می‌دهد، دقیقا همان است که در سال ۵٨در کوردستان انجام داد.
من کودکی چهار ساله بودم و این صحنه‌ها را دیده‌ام، وقتی در خیابان و کوچه بدن آنکه تصور واقعی از آنچه رخ می‌دهد داشته باشم زیر رگبار گلوله فرار می‌کردم و داد می‌زدم "فکر کنم این جنگ است،جنگ است، جنگ شد.." حتا تصوری از مراقبت ازخودم نداشتم، تا اینکه یکی از زن‌های فامیل با شجاعتی مثال زدنی یک هو از در خانه‌شان بیرون آمد و دست مرا کشید و به سرعت داخل خانه بُرد و گفت بیا تو خدا بگم چیکارت کنه معلوم است که جنگ است. البته آن موقع به عنوان یک کودک بیشتر رفتارش دلخورم کرد و احساس کردم دعوایم کرده است، اکنون در این سن و سال آن رفتار را شجاعت مثال زدنی می‌نامم. آن موقع من کودکی بودم که شاید حتا از سر و صدای شلیک گلوله هیجان زده بودم چیزی شبیه کارناوال.. اما ما کودکیمان به صدای گلوله، به اشغال شهر و سرزمین مان توسط نیروهای سرکوب، به نگاه کردن دزدکی که چگونه برادرها و خواهرهایمان زخمی‌ها را در خانه پانسمان می‌کردند. آن ترکیب رنگی خون و الکل و ساولن و پارچه‌ی سفید شاید حتا برای ما جذاب بوده باشد، اما دردها، آن نعره‌ها، آن زخم‌ها، آن جنازه‌ها را شاید همان موقع فهمیده بودیم که جذاب نیست و روح مان را برای ابد زخمی کرد. معلوم است وقتی برادران و خواهران و پدرانمان اسلحه به دست گرفتند، تا از ما دفاع کنند و اگر مرگی هست اول آنها پیشمرگ ما شوند برای همیشه قهرمان تمام رویاهای ازلی و ابدی ما کوردها #پیشمرگه ها شدند و هستند، معلوم است درک من کورد از اسلحه همانند یک فارس مرکز نشین فقط درک سیاه و سفید اسلحه بد است نیست. اگر اسلحه برای اکثرشما معنی مرگ بدهد، برای یک کورد اسلحه یادآور زندگی هم هست.
این جملات به این معنی نیست که اکنون درخواست کنم مردم بلوچ به اسلحه دست ببرند، به قول یک دوست بلوچ، مردم بلوچ و کورد در حال حاضر حتا پول نان شب‌شان را ندارند چه برسد به تهیه‌ی اسلحه.
کودک بلوچ پول کرایه ماشین ندارد تا با آن به نماز جمعه برود و برخی از آنها باید کیلومترها پیاده به نماز جمعه بروند تا توسط جمهوری اسلامی به قتل برسند.
آن روزها اینترنت نبود، شبکه‌های اجتماعی و... نبود و شماها خبر نداشتین که در #کوردستان واقعا چه می‌گذرد نهایتا دستگاه یک طرفه‌ی پروپاگاندای جمهوری اسلامی بود که ما را سربُر و کافر و تجزیه طلب می‌نامید و جلاد بزرگ فتوای جهاد علیه ما می‌داد. امروز اما می‌دانیم در بلوچستان چه می‌گذرد
سکوت ما اعلام رضایت ما به تکرار نسل کشی دیگر است

به عنوان مثال این ویدئویی که می‌بینید تنها یکی از هزاران تصویری است از خشونت عریان حکومتیان ایران با یکی از مردم #بلوچستان. شلیک مستقیم و کوبیدن سر فردی که تسلیم شده، به دیوار و با مشت و لگد و اسلحه وی را زدن..
این رفتار ممکن است یک در هزار از سوی سربازان حکومت‌های پهلوی و ولایت فقیهی نیز با یک مرکزگرا انجام بگیرد
اما چیزی که دوست فارس نمی‌تواند بفهمد این است که در چنین لحظاتی، آنها به فارسی سر ما نعره می‌کشند به فارسی به ما شلیک می‌کنند و به فارسی سرمان را به سنگ و دیوار و.. می‌کوبند و ما باید به فارسی بگوییم: خب نزن، من که تسلیم شدم، خب شلیک نکن من که ایستاده‌ام، اما به کوردی، بلوچی تورکی و.. باید رنج بکشیم، گریه کنیم و فریاد بزنیم.
دوست خیلی خوب فارس، فمینیست، چپ اینترسکشنال، آنتی کولونیالیستِ من سعی نکن به من یاد بدهی که نباید احساس تبعیض بکنم یا اینترسکشنایتی را برای من توضیح بدهی، وقتی غافلی از اینکه، همینکه من و تو باید باهم فارسی حرف بزنیم به قول شماها پوزیشنالیتی بیسیکلی در موقعیت برابر نیستیم. یعنی در زمانی که من و تو دوست خوبم داریم حرف می‌زنیم، من مورد تبعیض قرار می‌گیرم.
من کورد، من بلوچ، من عرب، من..
در همین زمینه می‌توانم ادامه بدهم و از این مثنوی هفتاد من بنویسم، اما باید بروم گزارش تبعیض‌هایی که برسر منِ، کورد، عرب، سنی، غیر دگرجنسَگرای، بلوچِِ، بهایی و.. رفته است به فارسی، به انگلیسی، به آلمانی و... ترجمه کنم... آری دوست من من باید همیشه خودم را به زبانی دیگر ترجمه کنم زیرا که زبانم *ناتسیون* ندارد که **انترناسیونال** بشود..
من باید از قامت این کولونیالیست انباشته شده بالا بروم تا صدایم به جایی برسد
----
ئەوەی فارسێک ناتوانێت لێی تێبگات ئەوەیە کە لەم جۆرە چرکەساتانەدا بە فارسی بە سەرماندا دەنەڕێنن و بە فارسی تەقەمان لێدەکەن و بە فارسی سەرمان بە بەرد و دیوارەکاندا دەدەن و دەبێت بە فارسی بڵێین: باشە لێمەدە. تەسلیم بووم... باشە تەقەم لێ مەکە، خۆ من ڕاوەستاوم، بەڵام دەبێت بە کوردی و بەلوچی و تورکی و هتد ئازار بچێژین و بگرین و هاوار بکەین.
هاوڕێی فارسە زۆر باشە، فێمینیسته، چەپه ئینتێرسێکچێناڵە، دژە کۆلۆنیالیستە کەم، هەوڵ مەدە فێرم بکەیت کە نابێت هەست بە هەڵاوێردان و چەوسانەوە بکەم یان ئینتەرسێکشناڵیزم بۆ من ڕوون بکەیتەوە، لە کاتێکدا تۆ ئەو هەستیاریەت نیە کە هەر ئەمەی کە من و تۆ دەبێ بە زمانی فارسی قسە بکەین. پێگەی دوو خولیی ئێمە لە پێگەیەکی یەکساندا نین. واتە کاتێک من و تۆ هاوڕێی باشم قسە دەکەین، من دەچەوسێمەوە…
بەڵێ هاوڕێکەم، من هەمیشە ناچارم خۆم وەربگێڕم بۆ زمانێکی تر