شعر گرسنه

گفتم من می مانم و دنیایی از خاطرات آشفته<br />گفتی مگر من مرده باشم<br />گفتم این همه دلواپسی را تاب نمی آورم<br />گفتی مگر من مرده باشم<br />گفتم شب های این جا مرا در دود و مه غرق خواهند کرد<br />گفتی مگر من مرده باشم<br />گفتم می ترسم. تنهای و پشت پنجره<br />گفتی مگر من مرده باشم<br />گفتم این همه نگاه منتظر را <br />گفتی مگر من مرده باشم....<br /><br />حالاپشت پنجره نشسته ام و<br />هی سیگار پشت سیگار<br />و تو <br />جایی دور زنده ای و <br />هیچ جیز از این همه را بیاد نمی آوری<br />تنها کابوس من <br />و دنیایی از یادهای درهم ...گرسنه هستم......کمی پیاده روی خیس میخواهم<br /> گرسنه هستم….<br />ترا میخواهم….<br />نفهم…………<br /><br />نا شناخته