دیدار با سیمین بهبهانی

بعد از این که در آخرین ساعات روز جمعه به فرودگاه رفتیم و در جمعی صمیمی و خودمانی به پیشواز سیمین بهبهانی رفتیم تا از او به خاطر قبول زحمت اش برای قبول دریافت جایزه ی سیمون دوبوار در سال۲۰۰۹ که به کمپین یک میلیون امضا تعلق گرفته بود,تشکر نماییم. روز یک شنبه ششم بهمن ماه هم در یک بعد از ظهر زمستانی با تنی چند از فعالان جنبش زنان و اعضای کمپین یک میلیون امضا به خانه ی سمیمن بهبهانی رفتیم. دیدار با این زن سال دیده  اما شاداب و پر امید دیدار دوست داشتنی بود. این که زنی در سنی بالای ۸۰سال این قدر نسبت به یک جنبش اجتماعی حامعه اش احساس مسئولیت و تعلق بنماید که رنج سفر را در طول ۳روز بر شانه هی امیدوارش تحمل نماید و برای این که جایزه ای را که حق جنبش اجتماعی زنان ایران می داند به دست آنان برساند این راه را برود و برگردد برای من احترام درونی بیشتری نسبت به این انسان برمی انگیخت......

بعد از این که در آخرین ساعات روز جمعه به فرودگاه رفتیم و در جمعی صمیمی و خودمانی به پیشواز سیمین بهبهانی رفتیم تا از او به خاطر قبول زحمت اش برای دریافت جایزه ی سیمون دوبوار در سال۲۰۰۹ که به کمپین یک میلیون امضا تعلق گرفته بود,تشکر نماییم. روز یک شنبه ششم بهمن ماه هم در یک بعد از ظهر زمستانی با تنی چند از فعالان جنبش زنان و اعضای کمپین یک میلیون امضا به خانه ی سمیمن بهبهانی رفتیم. دیدار با این زن سال دیده  اما شاداب و پر امید دیدار دوست داشتنی بود. این که زنی در سنی بالای ۸۰سال این قدر نسبت به یک جنبش اجتماعی حامعه اش احساس مسئولیت و تعلق بنماید که رنج سفر را در طول ۳روز بر شانه های امیدوارش تحمل نماید و برای این که جایزه ای را که حق جنبش اجتماعی زنان ایران می داند به دست آنان برساند این راه را برود و برگردد, برای من احترام درونی بیشتری نسبت به این انسان برمی انگیخت.

سمیمن بهبهانی با تمام امید و آرزوی اش نسبت به جنبش زنان احساس مسئولیت می کرد و در این دیدار از دغدغه های اش در راستای پیشبرد هرچه بهتر این جنبش گفت و البته با کمال تواضع ابراز می داشت که حرف های او تنها پیش نهاد است و نه برآمده از موقعیت اجتماعی و حتا تجربی او.

گزارش کامل این دیدار  شامل عکس ها و متن گفتگوها و بحث ها را که توسط آیدا سعادت نگاشته شده در لینک زیر ببینید:

من خوش شانس بودم که بی دردسر رفتم و برگشتم