تنهایی سوبژکتیو..تنهایی ابژکتیو..

شهرستان در هر صورت جاى كوچكى است و مكان هاى كوچك انسان هاى كوچك پرورش مى دهد و اگر كسى قامت و قواره اش، حتا به توهم خودش هم بزرگ باشد، باز در شهرستان جايش نمى شود. شهرستان كوچك است. عمق ندارد، حجم ندارد. حتا از نظر هندسى نيز اين قضيه صادق است. در شهرستان انسان نمى تواند يك خيابان را نيم ساعت، يك ساعت و بيشتر قدم بزند. خيابان بعد از نهايتا ١٠ دقيقه تمام مى شود، يعنى خط كوتاه است و به صورت كلى همه ى خطوط در واقع پاره خط هستند. خطوط عمودى هم كوتاه است، مگر برخى ساختمان هاى ادارى و تجارى ارتفاعى بيش از چند طبقه داشته باشند. از سوى ديگر قلت و محدوديت كنش هاى اجتماعى به دليل كم بودن امكان برخورد، تعدد ذهنى نمادين ايجاد نمى كند و ذهن انسان نه تنها از جنبه ى عادات بصرى و هندسى حجم نمى بايد بلكه از لحاظ هندسه ى ذهنى نيز فاقد عمق و حجم مى ماند.