سطح توقع از مناظره ی کروبی و احمدی نژاد

اگر دقت کنید انگار امید همه ی مردم حتا طرفداران "سبز نمایش" آقای میر حسین موسوی نیز، به این مناظره بسته شده است. طوری که انگار همه، همه ی آن چیزی را که می خواهند بر این باورند که در مناظره ی احمدی نژاد و  کروبی اتفاق می افتد.این امید بیش از حد از سویی به خاطر باور واقعی و  درونی به مهدی کروبی با توجه به شخصیت فردی خودش که دارای صراحت مثال زدنی  و نادر در میان سیاست مداران جمهوری اسلامی ،در گفتن و پافشاری روی موضوعات مورد نظرش است و از سوی دیگر باور درونی به مهدی کروبی و تیم منسجم و قوی اجرایی وی در انتخابات و به طور کلی برنامه های اش برای ریاست جمهوری است. در واقع هیچ تعارفی ندارد که اگر بدون تعصب نگاه کنیم ظاهر امر از سخنوری و توانایی کلامی میر حسین موسوی بر مهدی کروبی حکایت می کرد. اما با توجه به سخنرانی تلویزیونی اول میر حسین که باعث شد بسیاری از کسانی که حتا رنگ عکس خود را سبز کرده بودند همان شب رنگ عکس خود را تغییر دهند و موجی از نا امیدی بین طرفداران موسوی ایجاد کرد و هم چنین ناتوانی دور از انتظار میر حسین در مناظره با احمدی نژاد که با دروغ های مسجل و آشکار به راحتی میر حسین را به گوشه ی رینگ برد، این امید به کروبی بسته شده است. میر حسین در آن مناظره چهره ی مبهوت و ناتوانی از خود نشان داد که اگر چه بخشی از آن طبیعی بود و هر انسانی ممکن است در برابر آن همه وقاحت ودروغ گویی آشکار احمدی نژاد ،بهت زده شود، اما از کسی که قرار است فردا یک مملکت را اداره کند انتظار بسیار بیشتری می رود کسی که از پس این بر نمی آید که وقتی شخصی مثل احمدی نژاد این گونه بی پروا او را با دروغ های اش می ترساند و به عنوان مثال می گوید هیچ روزنامه ای در دولت من بسته نشده؛ تنها و تنها نام چند نشریه را به زبان بیاورد از جمله شرق، هم میهن، ماهنامه ی فیلم و نشریه هفت و...چگونه فردا می خواهد به فرض محال پیروزی ، بر منتقدی و دشمنی به نام احمدی نژاد که بی شک بی کار نخواهد نشست ، مقابله کند؟ دیگر توجیهات بچه گانه و کودکانه و عوام فریبی مثل "نجابت میر حسین" و آرامش ذاتی " و خشمگین نشدن" و مواردی از این دست هم نجات دهنده ی میر حسین نیست. زیرا بیان همان مثالی که گفتم نه خشمگین شدن می خواست و نه هول شدن و نه عملی بود دور از نجابت و شخصیت والای انسانی!!

از این رو این بار انتظار از مناظره ی کروبی تا حدی طبیعی می نماید. اما از سوی دیگر هم غیر از اینکه طرفداران موسوی عمیقا و درونا حداقل برای خالی شدن عقده های شان بر سر احمدی نژاد هم شده به این مناظره دل بسته اند و از سوی دیگر نیز خود آنان نیز می دانند که کاندیدای واقعی اصلاحات مهدی کروبی است  و در واقع کاندیدای ان ها نیز کروبی و تیم و برنامه های اوست ولی به میر حسین می خواهند رای بدهند.

اما چه کنند که رویشان نمی شود که اعتراف کنند که جوگیر شده اند ویا به دستور سران حزبی شان مجبورند در هر حال از موسوی حمایت کنند حتا اگر توان یک سخنرانی تلویزیونی و یک متاظره را نداشته باشد. اما از یک منظر دیگر این سطح توقع ویا بهتر است بگویم  بالابردن  سطح توقع و انتظار از مهدی کروبی کمی موزیانه از سوی  برخی طرفداران میر حسین صورت می گیرد تا سطح توقع را چنان بالا ببرند که نه تنها مهدی کروبی بلکه هیچ کس از پی آن بر نیاید و با این ترفند به بینندگان بقبولانند که دیدید مهدی کروبی هم آن چیزی نیست که می گویند پس بیایید به همین مر حسین نیم بند خودمان اکتفا کنیم.

بنابراین از دید من باید مواظب این نوع نگاه و این سطح از توقع باشیم. زیرا در این برنامه تنها قرار است که دو کاندیدا با یکدیگر در مورد برنامه هایشان صحبت کنند و هر کاندیدایی تنها اگر بتواند برنامه های بهتر و منسجم تری را ارائه دهد و یا از عهده ی بحث ها و کنش و واکنش های غیر قابل پیش بینی که احمدی نژاد استاد آن است بر بیاید پیروز مناظره است.